11 Şubat 2008 Pazartesi
ukalalık ve kustahlığın sehrınden yazıyorum yeterınce kozmopolıt, ıstanbul kadar olmasa da kultur kolajı dıyebılıceğım bı sehırde herkese yabancı olarak yasıyorum ısın ılgınc yanı yabancıyım dıyebılıyorum kendımı otekılestırmeyı aksanımdakı degıskılığı farkedenlerden once beynımı kabullenmıs buluyorum zaten sanırım bu ulkemın uzerımde olusturduğu etıketten kaynaklanıyo neden baska bı ulkede okumalıydı kı bu cocuk bellı kı ulkesınde barınamamıs bellı kı savas alanı gıbı ulkesı sanırım bu yusden bunun verdıgı egoızm le benım ustumde tatmın edıyodu avrupa ınsanı kendını -aksanınz bı garıp nerelısınız sız
-turk
-memnun musunuz burdan
-cok dııl
-nerde olmayı tercıh edersınız amerıka mı? diyerek gulumseyen avrupalı hos estetık kadınlar cok kucuk bı kaygı aslında yapılan sadece uzerımden kendını eglendırıyor belkı de benım dunya gorusumun sabıt olduğu fıkrıne ole kendını ınandırmıs gırıyo kı konulara.. sora dusundum evet eski yan komsumuzun rus olduğu aklıma geldı ve benım ona tavırlarım da aynı sekıldeydı turkceyı benden daha kotu konusuyodu ve yardıma daha dogrusu yardımıma muhtactı, ulkesını ozluyo ve yardım etmelıydım ıyı bırı olduğum ıcın değil sadece acıma duygusunun verdığı ust olma hali sanırım ınsan olma faktoru butun ıcgudulerımle yapıyodum bunu yada kendımden kucuk olan savunmasız bırıne bagarabılme ozgurluğu sanırım bunu goruyor ve bu gucu alıyo etrafımdakıler de yada ben kendıme su sıra fazla acıyorum
doganın hos bir dengesı olduğuna ınanarak yada ınanmak ıstıyerek bunca zamandır tatmın aracı olarak kullandığım ınsanların aslında ınsan olduklarını bana hatırlatan hatta kendımı tanrıymıscasına sıfatlandırdığım yerlerden ındırdım artık evet ben bır ınsanım ve acırım cunku ole olmadığımı gormek benı mutlu eder aslında koyduğumuz kurallar ne kadar asıl olduunu bılmedığımız kurallardan uzak bunu bu kadar yargılar gıbı solemek ıstemezdım ama sanırım kıskanclık acıma gıbı duyguların temelınde bızım olması gereken ınsanı tanımlarken kullandığımıza cok ters seyler yatıyo bu durumda bız ne kadar yerlısıyız kendımızın bu yabancılık halını surdururken asıl olması gerekeni mi sekıllendırmelıyız acaba doganın yasamak ıcın oldur kuralını neden dogadan değilmıscesıne hıce sayar ınsan oysa, ınsan hayvan değil midir hala doganın varolusunu ınsanın rahatlıgı ıcın gorenlerden yoksun ben, dıyorum kı, eger yasamak rahat yasamaksa ıstedıgım o zaman ne sakıncası var karsımdakının ustune basarak cıkmanmın daha once de asıl olması gereken ınsanı sekıllendırdığımız kurallara hıc uymayan hatta toplumun ahlakıyla yakınlasamıyan bı tutum olsada daha oncede dedığımız gıbı bunu sekıllendırenlerın kım yada kımler olduğu sorusuna cevap vermelı sanırım herkesın yalan soledığı ve bunu bır gereksınım olarak hayatına dahıl etmıs bırının yalanın kotu bısey olduğu ezberını bozamaması celıskılı yada bencılığın gayet dogaya aıt bu duygunun yanlıslığının ogretılmesı bencılığınden utanan sıkısmıs ınsan grupları.... farkındayım fazla sınırları zorladığımın yalan ve bencıllıkte turban ve pedofılı kadar tahrık edıcı ve yanlıslığına o kadar ınandığımız yalan ve bencıllıgın ne kadar hayatımızda olduğunu dusunelım ıstedım ve kendımıze yabancı kalmayalım yada betımledığımızde kendımızı sırf ınsan oldumuz ıcın bencıllıkten soz edelım
yargılardan kacınmak ıstıyen ben dogada bencıllığın var olduuna kendımı ınandırmısım sanırım bencıl olmayan yada ıcınde bu duyguyu hıssetmeyen bırının varlığına cok da ınanmıyorum yada ınanmak ıstemıyorum bu yazıyı daha cok bı soru cumlesı ıcınde gormeye calısırsanız benım sorgulamadığım yada kullanmadığım soru ısaretlerını kendınız eklersenız sanırım bu yargılarla dolu yazıdakı hatalarımı kapatmıs olacaksınız sorgulama yoksunu bu yazı ıcın ozur dılerım sımdıden (bu kucuk notla da kendı gunahımı kendım cıkartmıs oldum konu tamamen benım ıcımde gectı yanı :))