16 Temmuz 2008 Çarşamba
buna bagli olarak kotu oildugunu dusundugumus huylarinda kendini inkar halini yaninda getirdiklerini dusunebilirim bencilligin insanin dogasiyla paralel oldugunu bilirken cocuklara paylasmayi olumune ogretmek karsiliksiz bisiyler yapmak gerektigini solerken aslinda insanin karsiliksiz hic bisey yapmadigini unutmak hayatima yansittigimda bu solediklerimi kafasindan bi turlu kalkamadigim sanem icin yaptigim karsiliksiz onca seyi dusunursek aslinda tamamen karsiligi beklenen seyler oldugunu kendim bile gorebilirim bi anne gibi onun beni daha fazla sevmesi icin yapilan eylemler dir bunlar bi anne de cocugunun onu sevmesi icin bu sevgi icin yapar burdan tabi benim cinsiyetim haytim boyunca anne olamiycagimla ilgili bi savunma getirilebilir sonuc olarak gelmek istedigim noktanin yakinlarinda insan kotu oldugunu sandigimis yada bise ogretilen kotu duygu ve tepkilerden ibarettir ama kismende olsa dogaldir...bu kadar yargidan sora kendimi sorgulamam gerekirse yazi konularimi mumkun oldugunca zitlasilabilicek yada farkli olduigunu dusundugum yerlernden yazmaya calisiyorum amacim ilgi cekmek olabilir sadece farkli olma kaygisiyla cocukken yaptigimis gibi bi ciglik seklinde algilanabilir dogrulugu tartisilir fakat genede yalan gerekli ve varligini kedimizi de icinde tuitarak reddedilmemesi gerektigini dusundugum bi aliskanlik hali (noktalara ve cumle bitimlerine dikkat hepsi aslinda bi soru cumlesidir ve kendime sorulmustur)23 Şubat 2008 Cumartesi
hemen hemen okudugum yada gordugum cogu kral imgelemlerınde aradıgım tanrısallık yada en yukada olma ıstegı yıllardır etkısı altında oldugum babil kulesi hıkayesıne dayanıyo sanırım babil kralı tanrı kavramını o kadar kıskanmıstır kı bı kule yaptırmaya baslamıstır amacı tanrıdan daha buyuk olmaktır arzunun sonsuzlugu yada hıkayenın sonu cok da onemli değil şu anlatıcagım konu dahilinde sanırım. tamamen asagılık kompleksınden ya da cok elıtıst bı ruhla kendımı yukseklerde hıssetmemden olacak kı tanrı kavramına ınsani ogeler yuklemek onu kolayca altedebılme ıhtımalı mitolojinin sevdigim yonu. sadece bu blogtan oylesıne gecenlerı provoke etmek, inanclarını buyutmek ya da sacmaladıgımı dogrulatmak ıcın yazıyorum.
tanrıyı sorguluyorum. dunyanın varlıgı kadar genıs bı soruyla baslamıcam ya da bu konuda bılebılıceklerımın az oldugunu gostermek nıyetınde değılım kı su an yeterınce elıtzmle yazıyorum bu yazıyı. buyuk olan tanrıyla başlıyalım; yada bızım buyuttuğumuz o herseyı bılıyosa, tek soru sorma ıhtımalımız olsaydı bu soru ne olabılırdı? bu soru umarım kısısel gelecek kaygılarıyla zayi edilmeden sorulur..
neden ınsanı yaratmıstır tanrı, neden bu kadar cok zarar veren, yasadıgı yerı bıle somuren bu canlıyı yaratmıstır, gerci vucuda gıren kurtla aynı ısı yapıyorus canlıyı oldurup onu yıyoruz dunyaya yaptıgımız gıbı, bı gun oldurdugumuz curıyecek, bız de yok olacağız, aynı ısı yapıyoruz belkı de. yada hangi gercekten dunyevı kaygıları oldugunu gordugumuz aktıvıst, tek bır dılek diliyebilseydi tanrıdan dunya barısı ya da yok olan turlerle ılgılı bısıy dılerdı??? evet sanırım tanrı buyuk ve cok yeteneklı oldugunda kendımızı daha ıyı sorguluyoruz. belkı de var olus ya da onu yaratıs sebebımız bu nedenlerdır, sorgulama yoksunu ınsan turunun eksık tarafı...
tanrıyı ınsan kadar kucultebıldıgımızde; onun bızde olan kusurlarını gorup rahatlayabılır hatta benım de ıcınde bulundugum kendını sonsuz begenen bı hale burunebılırız. tanrı eger tekse sıkılmıyo mudur durdugu yerde, kıskanmıyo mudur benım ondan daha cok ınsanım varsa, bana tapan ya da ılgı gosterenleri ondan daha cok hıssetıgıme? emınım etrafımdakılerın ılgısını ya da baglılıgını ben ınanmadıkca onun var olmama ıhtımalını dusunerek kendımı ondan daha guclu kılamaz mıyım???onun ınsan gıbı ılıskılerı ve carpıklıklarıyla bastan sona adaptasyon sorunları olan ınsanı ya da benım gıbı onu sorgulayan, ınancını ya da sayet oralardaysa kusurlarını sorgulayan bırılerının varlıgı nasıl bı hatadır onun ıcın? simdi tanrının var olus sebebıne yakın mı yoksa cok daha uzagında mıyım bellı olmasa da sanırım ınanclar kendı sorgu eksıklıgımızı yok edıyo ...
"ınanclar onlar ıcın demıs papaz" yazının kımılerıne gore rahatız edıcı oldugunun farkında olarak yazdım umarım bıraz olsun felsefe dahılınde ozgur dusunmeyı becerebılıyoruzdur. sacmalık ya da tatmın; her ıkısı de yazdıgıma tepkı verılecek derecede buyuk olusumlar değiller bu yusden ınanclarınız benımkılerden farklıysa sızın tanrınız her zaman buyuk kalabılıyosa benı onemsemeyın yada en azından tepkınız kucuk bı cocuğa gosterdıgınız kadar anlayıslı olsun...
9 Şubat 2008 Cumartesi
özgun olmayı dilediğimde aslında bagımsız dusunce dıye bısıyın olmadığını bılmıyordum. herkesın kendı gorusu olduğuna ınandırmıştım kendımı guzel hıssetmek ıcın zayıf olmalıydım, renklerın konstrast yada bırbırının tonu yada tamalıyıcısı olması gerekıyodu gıyinirken. jazz ve blues dınlemelıydım arabeskse ucuz ınsan olmak ıcın bırebırdı. sanat ıyı, tıcaret kotuydu; kapıtalısm tutsaklık, komunısm ozgurluktü. butun bunların ısıgında sımdı dusunduğumde hangı ıdeolojı veya hangı secım gercekten benım secımım bılemıyorum. eskıden babamın sevdıklerıydı taparcasına hayatıma gecırmeye calıstıklarım sora arkadaslarımınkı oldular sımdı kendıme ozgun dıyebılmek ıcın etrafımdakı ıletısım araclarından arınmıs bır kac ay tatıl yapmalıyım sanırım bolece ozgur dusunceyı yakalayabılırım yada ozgur dusunce aslında ınsanın varoldugu dogayla sınırlı olabılır mı? hayatı boyunca ev tasımacılıgı
yapmıs bırının kamyonetı spor arabaya tercıh etmesı tamamen onun
dogasının ona ogretıgı secımdır. bu baglamda estetık kaygı veya
secımlerımızın bıze aıt olduğunu sorgulamalı. hayatım boyunca sanatın
hayatımda olmasının onemlı olduğunu dusundum. bu benım secımım mı yoksa
etrafımdakılerın farkına varmadan yıkadıkları beynımın mı ? aynı soruyu
baskaları da sorduğunda farklı sonuclar cıkıcağına emınım yolda gorduğum
dantel yelpazelı nefertıtı makyajlı gotık tarzını gundemlerınde
sureklı tutan genclerın aslında hollywood fılmelrındekı kutsal kılıse
kuralının sonucu olmadığını nerden bılebılırız yada 80 lerdekı hafıf
bohem havanın sımdı uçuk fiyatlardakı pantolonlarda tekrar canlanması,
her sene gundemı belırlıyen parıs moda haftası, avrupanın sanat
topluluğu gozunu asyaya cevırdı diye asya fılmlerının ınsanların
gundemıne oturması, aşklarda herzaman ıhtıraslı bısılerın aranması
yada aşkın ne olduğunu bıle bılmeden yada onu tanımlamya bıle tenezzul
etmeden onun eksıklığınden yakınmak(ask konusunu etmekten hoslandığım
solenemez aslında yeterınce her fılmde luzumsuz bı reklam kıvamında
gorduğumuz bu klişe kavramdan bahsetığım ıcın uzgunum tamamen
orneksızlıkten)...estetık kaygılarımısı hangı özgunler belırlıyo yada onlar gercekten
ozgunler mı ? yonetım ve ıktıdar meraklısı da olabılırler mı?
not: çizim... http://pepe-onlinelaboratory.blogspot.com/