16 Temmuz 2008 Çarşamba
buna bagli olarak kotu oildugunu dusundugumus huylarinda kendini inkar halini yaninda getirdiklerini dusunebilirim bencilligin insanin dogasiyla paralel oldugunu bilirken cocuklara paylasmayi olumune ogretmek karsiliksiz bisiyler yapmak gerektigini solerken aslinda insanin karsiliksiz hic bisey yapmadigini unutmak hayatima yansittigimda bu solediklerimi kafasindan bi turlu kalkamadigim sanem icin yaptigim karsiliksiz onca seyi dusunursek aslinda tamamen karsiligi beklenen seyler oldugunu kendim bile gorebilirim bi anne gibi onun beni daha fazla sevmesi icin yapilan eylemler dir bunlar bi anne de cocugunun onu sevmesi icin bu sevgi icin yapar burdan tabi benim cinsiyetim haytim boyunca anne olamiycagimla ilgili bi savunma getirilebilir sonuc olarak gelmek istedigim noktanin yakinlarinda insan kotu oldugunu sandigimis yada bise ogretilen kotu duygu ve tepkilerden ibarettir ama kismende olsa dogaldir...bu kadar yargidan sora kendimi sorgulamam gerekirse yazi konularimi mumkun oldugunca zitlasilabilicek yada farkli olduigunu dusundugum yerlernden yazmaya calisiyorum amacim ilgi cekmek olabilir sadece farkli olma kaygisiyla cocukken yaptigimis gibi bi ciglik seklinde algilanabilir dogrulugu tartisilir fakat genede yalan gerekli ve varligini kedimizi de icinde tuitarak reddedilmemesi gerektigini dusundugum bi aliskanlik hali (noktalara ve cumle bitimlerine dikkat hepsi aslinda bi soru cumlesidir ve kendime sorulmustur)9 Şubat 2008 Cumartesi
blog'dan bağımsızdır.. Halet-i ruhiye,status of consciousness, ya da "sevişe sevişe azalmaz ki bendeki özgür ruh" depreşimi
8 yorum Gönderen Zarpandit zaman: 21:21
Bu ara feci depreşimler içindeyim.İzmir'e gidip gelişlerimde farkettğim kendını, üslubunu ve kafamın ıcındekılerı kaybetme korkuları hertarafımı sarmış durumda. Geçmişe özlem duyuyor, ya da izmirde annenın kanatları altında daha dogaal davranman dogal dedı ılknur. ama bılemyıorum. Kaybolma durumu bunlardan tamamen bagımsız, özguven sorunlarımla alakalı gıbı hıssettırıyor kendını bana. Burda bunlardan bahsetmem anlamlı degıl, o yuzden blog'da bagımsızdır. arz ederim.
İçimdeki canavarı dışarı çıkarma denemelerim suruyor. Şöylemeye çalıştıgım cesıtlı planlar var elimde a, b, ce olmadı d planlarımı deneyımleyecegım.
Aslında sorunun tam olark kaynagını bulabılmıs değilsem de "egolarımı bastırmak" bu sorunumun dogru kaynaklarından bırı olabılır dıye dusunuyorum.
Hissettikleirimi tam olark açmadıgımın farkındayım, acıp acmamam gerktıgını bılemıyorum. Aslında rol yapıyorum, korkuyorum ve demın de dedıgım gıbı gereksız bı ozguven kaybına ugruyorum ankara'da, gözle gorulur bıcımde.Burda bunlardan bahsetmem anlamlı degıl, o yuzden blog'da bagımsızdır. arz ederim.
Beni gören, tanıyan (aslında hıc tanıyamamıs ve 'cok sekerdır kendısı' cumlelerını kuran sevımlı ve kafamın ıcınde 'düpedüz salak' olanlardır bunlar) insanların ılerıdekı gunlerde benden gelecek tartışma ve mesafe taleplerıme sıcak bakmalarını ısrarla - kendı ıyılıklerı ıcın onerıyorum.
Bu bır kısılık arayısı değil, 'kendi'ni geri - dışarı yansıtabilme cabasıdır. Burda bunlardan bahsetmem anlamlı degıl, o yuzden blog'da bagımsızdır. arz ederim.